Resulullah mı? Rasulullah mı? ResulAllah mı? RasulAllah mı?

Resulullah mı? Rasulullah mı? ResulAllah mı? RasulAllah mı?

Merhaba;
Duaları okurken genellikle bu 4 farklı söyleniş farkının arasında kalıyorum. Benim açımdan çok sıkıntılı oluyor. Çünkü yanlış söylemekten korkuyorum. Belki 4 söyleniş biçimi de doğrudur ve okuduğumuz yere göre değişiklik gösteriyordur. Emin olamıyorum. Ben genellikle okurken: “Resulullah”ı kullanıyorum. Ama buradaki arkadaşlara da bir sormak istedim.

Örneğin:

“Esselatü Vesselamü Aleyke Ya Resulullah”

“Esselatü Vesselamü Aleyke Ya Rasulullah”

“Esselatü Vesselamü Aleyke Ya ResulAllah”

“Esselatü Vesselamü Aleyke Ya RasulAllah”

Burada hangisini söylememiz doğru oluyor? Ya da dört söyleniş biçimi de kabul mü? Bir de bu salavattan örnek vermişken; “Essalatü” mü? Yoksa “Esselatü” mü? Bu konuda da bilgisi olan varsa ve söylerse çok sevinirim. Allah rızası için bana yardımcı olursanız çok memnun olurum.

Herkese Hayırlı Forumlar dilerim.

 

Yorum: Resulullah mı? Rasulullah mı? ResulAllah mı? RasulAllah mı?

Arapçada nida harfi olan “YA” kelimesi başa yazılınca üstünlü okunması gerekir yani “Esselatü Vesselamü Aleyke Ya RasulAllah”
“Essalatu” doğru olan şeklidir.

 

Merhaba kardeşim bildiğim kadarıyla arapça’da “e” kullanılmıyor. Şöyle ki;
– Elhamdülillah / Bunun orjinali “A”lhamdülillah diyedir.
– Elif harfi dahi “a” diye okunur. (Kaynak Vikipedi) / https://tr.wikipedia.org/wiki/Arap_alfabesi
Yanlış bilgi vermekten Allah’a sığınırım. Vesselam, Allah’a emanet olun.

 

---

Rasül kelimesinde ra harfi, sin harfi ve lam harfi bulunur. Ra kalın okunur, sin ince okunur, ‘se’ şeklinde. ‘Sa’ diye okursanız, o sad harfi okunuşu olduğu için kelimeyi değiştirmiş olursunuz. Yani kelime Rasülullah şeklinde okunur. Fakat kelime başına ‘ya’ nida hitabı gelince, Arapça kural olarak aradaki u, a ya döner ve “Ya Rasüllallah” olur.

Ayrıca, alt yorumda hatalı belirtildiği üzere “Arapçada e yoktur” ifadesi yanlıştır. Günümüzde meşhur Arapların kullandığı lehçe/ağız böyle olsa da bizim kullandığımız, Efendimizin Kur’an-ı Kerim’i okuduğu şekliyle kıraat-ı Asım ve rivayeti Havs üzere, ayn harfini (Türkçedeki a sesiyle), elif harfini de Türkçedeki kapalı ‘e’ sesine benzer (Almanca’daki ä harfi gibi) sesle okumalıyız.

Amentü değil, émentü billahi… gibi.

Vesselam.