Herşeyin yoluna girmesi için dua

İşlerinin yolunda gitmesini isteyenler bu duayı okumalıdır. Her ne sıkıntılı bir durumu varsa, bu dua ile birlikte Allah’ın izniyle yoluna girecektir.

Merhaba, 43 yaşında mesleği olan biriyim fakat kendimi bildim bileli meslek sahibi olmak dışında hiçbir artım yok. Neye elimi atsam, elimde kalıyor. Ne kazandığım paradan ne işten ne de hayattan hiçbir şekilde bir artıya geçemedim. Ömrüm hep eksilerle, sıkıntılarla geçti ve hala böyle. Bu yaşıma kadar onlarca kız bakmaya gittim ya ben beğenmedim ya beni beğenmediler. İmansız değilim ama dini tam anlamıyla yaşayan biri de değilim. Hocalara da gittim, birisi sana büyü yapılmış dedi, diğer hoca ise “kaderin bu” dedi. Kime inanacağımı da şaşırdım. Kendi evimde huzurum yok, herkes üstüme geliyor. Bir iş yerinde işe başlıyorum, kısa süre sonra sorunlar yüzünden işi bırakıyorum. Yıllardır hayatım hep böyle geçti, gırtlağa kadar borçluyum, boğulmak üzereyim. Yardım edin lütfen, ne yapmalıyım!! :(((

Abi ben anlıyorum seni ama Allah’a tevbe et, olsun. Allah kimseye çekemeyeceği yük vermezmiş. Bak işin gücün varmış, halledersin bir şekilde. Kaderin böyledir. Biz Müslümanlar bu hayata gülmeye gelmedik, sefamızı öbür tarafta süreceğiz. Burası yalan dünya, cefa çekeceğiz. Bunu kabullenip Allah’a teslim olmamız lazım. Kal sağlıcakla, Allah’a emanet ol. Yanlış yollardan ayırsın Allah’ım.

Merhaba, 29 yaşında evli bir bayanım. Son bir senedir hayatımda her şey alt üst oldu diyebilirim. Bir yıl önce severek evlendim ama eşim evlendikten sonra çok değişti. Baskıcı, kaba ve aileme düşman bir insan haline geldi. Sürekli bir bahane bulup kavga çıkarıyor. Her şeyimi kısıtlıyor, arkadaşlarımla buluşmak diye bir şey söz konusu bile değil. Artık aileme gitmem bile olay oluyor. Bazen evlendiğimde iyi bir işim vardı ama çok seyahati olduğu için eşim istemedi, ayrıldım. Bir senedir ne düzgün bir iş bulabildim ne evimde huzur. Çoğu geceler ağlayarak uyuyorum. Artık ne yapabilirim, nasıl düzelir her şey? Bilmiyorum ama artık iyice tükenmeye başladım. Az da olsa eve katkım olsun diye iyi kötü bir işe girdim. Akşam 7’de eve anca geliyorum. Eşim kendi işini yapıyor, çoğunlukla evde değil. Geldiğimde, ev darmadağan olmuş oluyor. Yemek, temizlik derken işten geldiğim gibi başlayıp anca saat 9’da işimi bitirip oturabiliyorum. İçimi nasıl ferahlatırım bilmiyorum.

Ben 18 yaşındayım. Hayatım 16 yaşına kadar çok güzel geçti. Ama 2 sene içinde neler oluyor hayatımda, bilmiyorum. Uyuşturucuya düştüm ve şu an kurtuldum ama bilmiyorum, her şey ters gidiyor. Babamın yanındayım, çırak olarak kendi işimizi yapıyoruz. Bir türlü kazanamıyoruz. Ha aç kalmıyoruz ama olmuyor, sattığımız malın parası bile toplanmıyor. Hep açık veriyoruz. Kardeşimin akıl sorunları var. Babamın sağlık sorunları var. Her gün ayrı bir dövüş, ayrı bir kavga. Bilmiyorum ne yapacağımı. Cidden dardayım, ne yapmalıyım? Büyü mü var, ne var? Anlam veremiyorum. Çocukluğum çok ama çok güzeldi, ailemi seviyordum ama şu an gerçekten bıktım her şeyden, bıktım.

Merhaba, öncelikle şunu belirteyim: Şu anda tüm dünyada global bir kriz yaşanıyor. İnşallah senin yaşlarında ben de okumadım, çok işsiz kaldım. Ne olur arkadaş kurbanı olma. Çevrende sürekli iş arayışında ol. Babanla olmuyorsa başka bir işe gir. En güzeli, daha çok küçüksün. Ben 26 yaşında ilk işyerimi açtım. 3 kere iflas ettim ama pes etmedim, şu anda iyiyim. Biraz sabırlı ol, her şey çok güzel olacak.

Tüm yer ve gök dua ile demiş büyüklerimiz. Sabah namazıyla tüm melekler göğe çıkar, dilekleri alarak siz de sabah namazında en güzel dualarınızla karşılayıp yüce rabbime yalvarın ki, sizin sesinizi duyup hayırlısıyla kapılarını açsın. Her güzel bakın ki, tüm güzellikler gelsin. Kim bilir, belki de nefes aldığımız için dahi çok şanslıyız. Yol bulamayanlara rabbim yol açık, ışık tutsun.

Merhabalar, öncelikle size psikolojik olarak yardımım dokunabileceği için bunu yazdığımı söylemek isterim. Anlatmış olduğunuz konularda eksik anlattığınız bir şeyler illaki vardır.

Ben 17 yaşındayım. Hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyor. 2 gün önce bir konu yüzünden babam beni okuldan aldı. Ben hemşire olmak istiyordum, çok istiyordum. Her aklıma geldiğinde daha çok ağlıyorum, kendimi toparlayamıyorum. Babam beni hiç sevmedi bugüne kadar, bugünde “sen artık bu evin itişisin” dedi. Çok zoruma gidiyor. Her şey üstüme geliyor. Ben küçük bir kızım, anlamıyor beni. Ne yapmalıyım?